Μουσείο, Λαογραφικό του Λαογραφικού Πελοποννησιακού Ιδρύματος

Το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα δημιουργήθηκε το 1974 από την ενδυματολόγο-σκηνογράφο Ιωάννα Παπαντωνίου, με σκοπό τη μελέτη και την προβολή του πολιτισμού της νεότερης Ελλάδας. Η πολύπλευρη πολιτιστική προσφορά του ιδρύματος επιβραβεύτηκε το 1981, όταν το Λαογραφικό Μουσείο, που προβάλλει το έργο του στο ευρύ κοινό, απέσπασε το Ευρωπαϊκό Βραβείο του Μουσείου της χρονιάς. Το Λαογραφικό Μουσείο του Ναυπλίου, ένα από τα αρτιότερα της Ελλάδας, στεγάζεται σ’ ένα όμορφο διώροφο κτίριο της παλαιάς πόλης. Στους ριζικά ανακαινισμένους εκθεσιακούς χώρους του λειτουργεί από το 1999 έκθεση με τον τίτλο «Τα καλύτερα του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος». Τα αντικείμενα που εκτίθενται έχουν επιλεγεί από τα 25.000 αντικείμενα των 22 κατηγοριών εκθεμάτων που έχει στην κατοχή της αυτή η πρότυπη μουσειακή μονάδα. Στον πρώτο όροφο του μουσείου, αριστερά της εισόδου, θα αντικρίσετε δύο σχέδια του Γιάννη Τσαρούχη, και στην προθήκη αριστερά από αυτά άλλο ένα έγχρωμο σχέδιο του ίδιου ζωγράφου, με τη μορφή μιας γυναίκας με παραδοσιακή φορεσιά της Αταλάντης. Στην ίδια προθήκη εκτίθενται τρεις φορεσιές από την Αττική. Στη μεγάλη γωνιακή προθήκη, που βρίσκεται πίσω από την πρώτη προθήκη, εκτίθενται, μεταξύ άλλων, μία φορεσιά από την Αστυπάλαια, άλλη μία από την Κάρπαθο, ένα πολύχρωμο σπερβέρι, ένα χαλί από την Κωνσταντινούπολη και μία περίτεχνη ξυλόγλυπτη κασέλα του 19ου αι. από την Ιταλία. Στην πρώτη προθήκη δεξιά της εισόδου υπάρχει μία βιτρίνα με ασημένια σκεύη, μία σειρά διακοσμητικών πιάτων από πορσελάνη και μία γυναικεία ενδυμασία, που είχε ραφτεί ειδικά για τη βασίλισσα Όλγα, εμπνευσμένη από τις φορεσιές των Μεσογείων της Αττικής. Στην ίδια πλευρά εκτίθενται, σε προθήκες μαζί με διάφορα άλλα αντικείμενα, με τη σειρά, μία αντρική και τρεις γυναικείες φορεσιές από τη Σκύρο, μία φορεσιά από τη Σκόπελο, μία άλλη από τη Σκιάθο και ένα νυφικό από τις Σποράδες. Τη δεξιά πλευρά της εντυπωσιακής δεύτερης αίθουσας του πρώτου ορόφου καταλαμβάνουν τρεις προθήκες, όπου εκτίθενται ισάριθμες ενότητες αντικειμένων. Η πρώτη αφορά την τεχνολογία και τα υλικά ύφανσης, η δεύτερη τα κοσμήματα και η τρίτη τα εκκλησιαστικά είδη, από τα οποία ξεχωρίζει ένα κάλυμμα της Αγίας Τράπεζας που φέρει παράσταση επιταφίου. Το μεγαλύτερο μέρος της αίθουσας καλύπτουν τέσσερις αργαλειοί. Ο ένας είναι από την Κρήτη (στητός), ο δεύτερος από τη Φλώρινα (λάκκου), ο τρίτος από τη Δράμα (χαραρίσιος) και ο τέταρτος από την Κύπρο. Πίσω από τον πρώτο αργαλειό, δεξιά, έχει αναρτηθεί μία εντυπωσιακή κουβέρτα από μαλλί προβάτου και τράγου (πλάφι). Στην ίδια αίθουσα παρουσιάζονται και μερικές από τις καλύτερα διατηρημένες ξυλόγλυπτες κασέλες που ανήκουν στη συλλογή του ιδρύματος. Στο δεύτερο όροφο θα σας υποδεχτεί ένα έργο του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου με τίτλο «Ο Άρης, θεός του πολέμου, και η θεά του κυνηγιού Άρτεμη». Στη μεγάλη προθήκη πίσω από το έργο αυτό εκτίθενται οχτώ αστικές ενδυμασίες του 19ου αι. μαζί με μία παιδική φουστανέλα. Στην πίσω γωνία της προθήκης παρουσιάζεται ένα μεγάλο επιδαπέδιο ξύλινο ρολόι, που φέρει ζωγραφιά με φιλελληνικό θέμα. Δεξιά από το ρολόι θα δείτε φορεσιές Ελλήνων από τη Σίλλη Ικονίου, ενώ στην επόμενη προθήκη ξύλινες φιαλοθήκες και κοσμηματοθήκες, μαζί με ένα φόρεμα από την Τουρκία και δύο από τη Συρία. Κατευθυνόμενοι προς την έξοδο της αίθουσας, στα αριστερά σας, θα δείτε φορεσιές και κλινοσκεπάσματα από την Ήπειρο, και στη συνέχεια μία προθήκη με διάφορα αντικείμενα, όπως όπλα, παλάσκες, παγούρια και καλαμάρια. Στην προτελευταία προθήκη της αίθουσας εκτίθενται μία αντρική και μία παιδική φορεσιά με φουστανέλα, καθώς και ένα σετ επάργυρων κοσμημάτων με τη θήκη τους, που προέρχονται από την Ήπειρο, ενώ στην τελευταία άριστα στημένη προθήκη, πέντε φορεσιές από την Πελοπόννησο. Στην αποθήκη του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού του Ναυπλίου, από το 1989, εκτίθενται αντικείμενα που έχουν σχέση με τη ζωή του παιδιού, την ψυχαγωγία και τη μόρφωσή του (έπιπλα, παιχνίδια κ.ά.). Αυτά τα εκθέματα αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος της μεγάλης συλλογής παρόμοιων αντικειμένων του ιδρύματος, που θα αποτελέσουν τον πυρήνα του Μουσείου Παιδικής Ηλικίας, το οποίο έχει αναγγελθεί από τη διεύθυνση του μουσείου. Διακοσμητικό βρύσης, ζωγραφισμένο από τον Ράλλη Κοψίδη (Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος). Προθήκη με παραδοσιακές ενδυμασίες στο Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος. Γενική άποψη της αίθουσας με τους αργαλειούς στο Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος. Τμήμα αίθουσας του δευτέρου ορόφου στο Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, όπου εκτίθενται παραδοσιακές στολές. Μερική άποψη αίθουσας του πρώτου ορόφου του Λαογραφικού Μουσείο στο Ναύπλιο· δεξιά διακρίνονται δύο ξυλόγλυπτες κασέλες. Εξωτερική άποψη του κτιρίου στο οποίο στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, στο Ναύπλιο. Μαξιλάρι με σύνθεση από 36 κομμάτια που κυκλοφορούσαν ως διαφημιστικά σε συσκευασίες τσιγάρων την εποχή της βασίλισσας Όλγας (Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος). Ποδόγυρος πουκαμίσου νυφικής ενδυμασίας του 19ου αι. (Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος). Ξύλινες σκαλιστές σφραγίδες για υφάσματα (Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος). Ξύλινη ζωγραφιστή κοσμηματοθήκη (αρχές 20ου αι.) από την Ήπειρο (Λαογραφικό Μουσείο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος).